Εορτάζει στις 6 Νοεμβρίου εκάστου έτους

Την εις φάρυγγα Παύλος αυχών αγχόνην,

Λυει φάρυγξι ρευμάτων την αγχόνην.

Ούνεκα ωμολογεί Παύλος Θεόν, άγχεται έκτη.

Βιογραφία

Ο Άγιος Παύλος γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη, στις αρχές του 4ου αιώνα μ.Χ. και υπήρξε γραμματέας του αγιοτάτου Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως Αλεξάνδρου, που εορτάζει στις 30 Αυγούστου.

Όταν απεβίωσε ο Αλέξανδρος, το 377 μ.Χ., ο Παύλος εξελέγχθηκε Πατριάρχης. Ο αυτοκράτορας Κωνστάντιος, όταν το πληροφορήθηκε δυσανασχέτησε, μία και ήταν οπαδός της αίρεσης των Αρειανών. Όταν ο Κωνστάντιος επέστρεψε από την Αντιόχεια στην Κωνσταντινούπολη, απομάκρυνε από τον πατριαρχικό θρόνο τον Παύλο και ανακήρυξε αυθαίρετα Πατριάρχη, τον αρειανόφρονα Νικομήδειας Ευσέβιο. Τότε ο Άγιος Παύλος πήγε στη Ρώμη. Εκεί βρήκε τον Μέγα Αθανάσιο, τον οποίο είχε απομακρύνει από το Πατριαρχείο Αλεξανδρείας ο Κωνστάντιος.

Πληροφορηθείς τα γεγονότα, ο αυτοκράτορας Κώνστας, έστειλε γράμμα στον αδελφό του τον Κωνστάντιο, διαμαρτυρόμενος για τη στάση του. Έτσι ο Παύλος και ο Αθανάσιος επανήλθαν στο αξίωμά τους.

Δυστυχώς μετά από λίγο καιρό ο Κώνστας πέθανε. Έτσι ο Κωνστάντιος διέταξε, από την Αντιόχεια που ήταν, να απομακρύνουν τον Παύλο από τον Πατριαρχικό θρόνο. Μάλιστα τον εξόρισε στην Κουκουσό της Αρμενίας.

Μία μέρα που τελούσε την Θεία Λειτουργία όρμησαν καταπάνω του Αρειανοί και τον έπνιξαν με το ίδιο του το ωμοφόριο. Έτσι ο Άγιος ετελείωσε και παρέδωσε την ψυχή του στον Κύριο.

Απολυτίκιο

Ήχος γ’.

Θείας πίστεως ομολογία, άλλον Παύλόν σε τη Εκκλησία, ζηλωτήν εν ιερεύσιν ανέδειξε· συνεκβοά σοι και Άβελ προς Κύριον, και Ζαχαρίου το αίμα το δίκαιον. Πάτερ Όσιε, Χριστόν τον Θεόν ικέτευε, δωρήσασθαι ημίν το μέγα έλεος.

Κοντάκιο

Ήχος β’. Τα άνω ζητών.

Αστράψας εν γη, ως άστρον ουρανόφωτον, την καθολικήν, φωτίζεις Εκκλησίαν νυν, υπέρ ης και ήθλησας, την ψυχήν σου Παύλε προθέμενος, και ως Ζαχαρίου και Αβελ τρανώς, βοά σου το αίμα προς Κυριον.

Κάθισμα

Ήχος πλ. δ’. Την Σοφίαν.

Ως του σκεύους υπάρχων της εκλογής, και ομώνυμος Πατερ και μιμητής, κινδύνους υπέμεινας, και διωγμούς υπέρ πίστεως, και ως αυτός την Ρωμην, κατέλαβες Όσιε, πανταχού κηρύσσων, Τριάδος το ομότιμον· όθεν και τον δρόμον, εν Αρμενία τελέσας, αξίως απείληφας, εκ Κυρίου τον στέφανον, καταισχύνας τον Άρειον· Πρέσβευε Χριστώ τω Θεώ, των πταισμάτων άφεσιν δωρήσασθαι, τοις εορτάζουσι πόθω, την αγίαν μνήμην σου.

Οίκος

Ομολογίας στύλος υπάρχεις, και ομώνυμος Παύλου του φωστήρος της γης, ομότροπός τε και σύναθλος, τα στίγματα του Ιησού βαστάζων εν τω σώματι, Παύλε ιερομύστα· και εν αυτοίς εντρυφών, και καυχώμενος πάντοτε, ενώπιον βασιλέων κακοδόξων ώφθης ιστάμενος, και μη πτοούμενος, μάλλον δε δυναμούμενος. Όθεν τρανώτερον βοά σου το αίμα προς Κυριον.