Με συγκίνηση παρακολουθούμε τον Ιησού, κατά τη Μ. Εβδομάδα, ταπεινωμένο, χωρίς δύναμη, καταπληγωμένο, περιφρονημένο. Το κάλλος Του κι αυτή η μορφή Του ακόμη έχουν εξαφανισθεί από τις φοβερές πληγές που Τού έχουν προξενήσει τα τρομερά αγκάθια, το μαστίγωμα το απάνθρωπο φραγγέλωμα. Και επάνω στο Σταυρό με πολλή οδύνη βλέπουμε να Τον χλευάζει ο όχλος. Να Τον ποτίζουν με «όξος και χολήν». Να Τον τρυπούν με τη λόγχη. Και τέλος νεκρό, χωρίς πνοή, να Τον σφραγίζουν σε τάφο.

Ναι. Αλλά κάτω από την ανθρώπινη φύση κρύβεται ο Θεός Λόγος. Ο Μονογενής Υιός του Θεού. Ο Δημιουργός του σύμπαντος. Αυτός είναι η Ζωή. Με τη δική Του δύναμη ανέστη. Και κατάργησε το θάνατο. Πάλεψε ο Ιησούς με τα πονηρά στοιχεία, με τα όργανα του σκότους και βγήκε Νικητής.

Χριστός Ανέστη ψάλλει θριαμβευτικά η Εκκλησία μας σε όλες τις γλώσσες της γης. Ήρθε στη γη, για να φωτίσει την παραστρατημένη, τη σκοτισμένη ανθρωπότητα. Αλλά αυτή δεν τον αναγνώρισε. Δυστυχώς δεν Τον παραδέχτηκαν ούτε οι δικοί Του άνθρωποι, οι Ιουδαίοι, που συνεχώς τους ευεργετούσε. Τον αποδοκίμασαν σαν πλάνο και Τον σταύρωσαν.

Αλλά τι απέγιναν όλοι αυτοί; Ο προδότης είχε τέλος ελεεινό, φρικτό. Οι σταυρωτές Του, ύστερα από μερικά χρόνια, γεύονται όλο το κατάπικρο ποτήρι της απερίγραπτης δυστυχίας, της καταστροφής της Ιερουσαλήμ. Όλοι οι διώκτες του, παλιοί και σύγχρονοι, έγραψαν και γράφουν τις πιο μελανές, τις πιο σκοτεινές σελίδες της ιστορίας, του τρόμου και της φρίκης.

Και εκείνοι που Τον πίστεψαν και Τον ακολούθησαν; Ποιός είναι δυνατόν, όσο ζει σ΄αυτή τη γη να υπολογίσει τον πλούτο των δωρεών, το ύψος της τιμής, το μέγεθος του μεγαλείου, στο οποίο ανεβαίνουν εκείνοι που πιστεύουν κι ακολουθούν το Σωτήρα. Γίνονται «τέκνα Θεού». Πρίγκηπες του Ουρανού. Είναι αυτοί που πραγματικά ομορφαίνουν την κοινωνία και μεταβάλλουν την πνευματική έρημο σε δροσερές οάσεις. Είναι οι πιστοί χριστιανοί με τη φωτεινή ζωή, που ο υμνωδός τους αποκαλεί «τέκνα φωτόμορφα της Εκκλησίας».

Πλησιάζεις με πίστη τον Αναστάντα Κύριο; Τον πλησιάζεις ταπεινωμένος για τις αμαρτίες σου; Θα λάβεις την άφεση. Η συγχώρηση αυτή θα φέρει πλούτο από αλλεπάλληλες ευεργεσίες. Θα απολαύσεις στη συνέχεια την ειρήνη. Η ειρήνη θα φέρει τη χαρά. Η χαρά θα φέρει τον ενθουσιασμό για την αρετή. Η μία χάρη θα γίνεται βάση, για να προσθέτει ο Θεός νέα χάρη. Όπως το ένα κύμα διαδέχεται το ένα το άλλο. Έτσι θα αναγεννηθείς. Θα γίνεις πνευματικά νέος άνθρωπος. Αναστημένος. Μέσα στην ψυχή σου θα επικρατεί μια ατμόσφαιρα καθαρή, διάφανη, ηλιόλουστη. Θα λάμπει το φως της γνώσεως, της ευσέβειας, της αληθινής σοφίας. Η χριστιανική ελπίδα θα αναπτερώνει το είναι σου. Θα αντηχεί μέσα σου ο ύμνος της χαράς και του θριάμβου: το «Χριστός Ανέστη». Θα κατακτήσεις την αληθινή ευτυχία και την αιώνια μακαριότητα της Βασιλείας των Ουρανών.

Αλλά τα δώρα της Αναστάσεως, τη χαρά και την ειρήνη, δε θα τα απολαμβάνεις μόνο εσύ. Θα τα ακτινοβολείς και στο περιβάλλον σου. Θα γίνεσαι πηγή χαράς και ευτυχίας στην οικογένειά σου, στο στην κοινωνία. Πώς λοιπόν να μην ευφραίνεσαι ως τα βάθη του είναι της η ψυχή σου όταν ψάλλεις «Χριστός Ανέστη!»

Πηγή: «Κυριακοδρόμιον – ΣΩΤΗΡ»