Είναι γεγονός ότι για πολλούς Αγίους της Ορθοδοξίας μας δεν γνωρίζουμε πολλά πράγματα για τον βίο τους. Ωστόσο, για έναν νέο Αγιορείτη Άγιο δεν γνωρίζουμε απολύτως τίποτα, ούτε το όνομα του. Το μόνο που γνωρίζουμε είναι ότι ασκήτεψε στην Ιερά Μεγίστη Μονή Βατοπαιδίου και η πρόνοια και ευδοκία του Θεού θέλησε να κάνει γνωστή την αγιότητά του μέσω της ευωδίας των ιερών λειψάνων του.
Το όνομά του Ευδόκιμος δόθηκε από τους μοναχούς της Μονής, γιατί έζησε ευδοκίμως και ευδόκησε ο Θεός να βρεθούν τα τίμια λείψανά του, τα οποία έκαναν θαύματα και μεταφέρθηκαν στο Καθολικό της Μονής στις 5 Οκτωβρίου 1840.
Την ημέρα εκείνη συσσωρεύτηκε στη Μονή πλήθος μοναχών απ’ όλο το Άγιον Όρος για να θαυμάσει τα γεγονότα. Συντάχθηκε αυθημερόν η ακολουθία του, έγινε ολονύκτια αγρυπνία προς τιμήν του και ακολούθησαν ποικίλα θαύματα από ανθρώπους που τον επικαλέστηκαν.
Τα ιερά λείψανά του βρέθηκαν κατά μία επισκευή του παλαιού κοιμητηρίου της μονής, εκπέμποντας άρρητη ευωδία. Το σκήνωμα του οσίου βρέθηκε σε στάση προσευχής, με σταυρωμένα τα χέρια. Είχε στο στήθος μία εικόνα της Παναγίας, που δείχνει ότι εκούσια είχε φθάσει εκεί, προβλέποντας το τέλος του και μη θέλοντας από ταπείνωση να τιμάται.
Η εύρεση του λειψάνου
Συγκεκριμένα, ξεκίνησαν την 1η Οκτωβρίου 1840 οι εργασίες στα ερείπια του παλαιού κοιμητηρίου. Την ημέρα εκείνη κατά το μεσημέρι εξήλθε από τον χώρο ευωδία τόσο πολύ, που θαύμαζαν και οι εργάτες αλλά και ο επιμελητής. Τότε ο επιμελητής τους υπέδειξε να κάνουν ήρεμες και λεπτές εργασίες, διότι το γεγονός αυτό δήλωνε αγιότητα και έπρεπε να προσέξουν μήπως βρουν κάποιο λείψανο.
Μετά από λίγο, όπου και η ευωδία ήταν πολύ πιο έντονη, βρήκαν το άγιο λείψανο μέσα σε άλλα λείψανα άλλων μοναχών. Το μεν κρανίο στηριζόταν από τον σπόνδυλο του αυχένα. Το υπόλοιπο σώμα ήταν περιβεβλημένο με ένα χιτώνα βαμβακερό. Τα οστά όλα ήταν ενωμένα μεταξύ τους. Τα χέρια βρέθηκαν σταυροειδώς στο στέρνο, όπου και η δεξιά χείρα είχε αγκαλιασμένη μια παλαιά εικόνα της Παναγίας της Βηματάρισσας.
Την ημέρα εκείνη βρέθηκαν τυχαία στη μονή Βατοπαιδίου και δύο Ιεράρχες, που συνηγόρησαν στην αγιότητα του Οσίου και στην κατοχύρωση του ονόματος Ευδόκιμος. Οι μοναχοί της μονής είπαν ότι αν δεν ήταν αρεστό στον Άγιο να δοξάζεται με το όνομα Ευδόκιμος, ας αποκαλύψει το όνομά του σ’ αυτούς. Αργότερα, έγινε και η αγιογραφία του Αγίου και σήμερα στην Μονή Βατοπαιδίου υπάρχει η τίμια κάρα του Αγίου Ευδοκίμου.
Γίνεται φανερό ότι ο Άγιος Θεός δεν ενδιαφέρεται για το όνομα, την καταγωγή ή τη μορφή του καθενός. Αλλά βλέπει αυτούς που σηκώνουν το σταυρό τους και αυτούς που αγωνίζονται ταπεινά και αφανώς να τηρήσουν τις εντολές του και έτσι, εν καιρώ τους τιμά και τους στέλνει την άκτιστη χάρη και ευωδία του. Ας έχουμε την ευχή του Οσίου Ευδοκίμου του Βατοπαιδινού και Νεοφανούς.
Χ.Π.