Επίκαιρο άρθρο του περιοδικού Ο Σωτήρ πριν 10 χρόνια
Κάθε φορά που άλλαζε ο χρόνος, ευφρόσυνα συναισθήματα κυριαρχούσαν στις ψυχές μας. Νέο έτος, νέες ευκαιρίες, νέοι αγώνες. Ευχές θερμές, ελπίδες για το καλύτερο. Και όλοι παλεύαμε να κερδίσουμε τη μάχη, να ευτυχήσουμε, να χαρούμε δυναμικά τη μεγάλη ευκαιρία της ζωής.
Όμως φέτος η κατάσταση της πατρίδας μας και όλου του κόσμου γενικότερα, δεν δικαιολογεί αισιοδοξία. Βαριά σύννεφα καλύπτουν τον ορίζοντά μας, ανησυχίες πολλές και δικαιολογημένες εκφράζονται για το αύριο, δυσοίωνες οι προοπτικές. Πού πορευόμαστε; Πώς θα ζήσουμε; Πού θα στηρίξουμε τις ελπίδες μας; Αν έχουν μείνει κάποιες;
Σ’ αυτή την κρίσιμη καμπή της ιστορίας μας, σ’ αυτή τη νέα στροφή του χρόνου ακούγεται αφυπνιστική η φωνή του Αποστόλου Παύλου, που σημαίνει συναγερμό στις ψυχές μας: «Ιδού νυν καιρός ευπρόσδεκτος, ιδού νυν ημέρα σωτηρίας»(Β’Κορ. στ’ 2). Ιδού τώρα είναι καιρός κατάλληλος, τώρα είναι ημέρα σωτηρίας. Τι εννοεί ο θεόπνευστος Απόστολος; Ποιο είναι το «τώρα» για το οποίο μιλάει;
Ο λόγος του αναφέρεται στο χρόνο της παρούσης ζωής. Τώρα, λέγει, είναι ο κατάλληλος καιρός, ο ευπρόσδεκτος από το Θεό, διότι με ευχαρίστηση δέχεται τις προσπάθειες που κάνουμε στη διάρκειά του. Τώρα είναι ο χρόνος ο ευπρόσδεκτος και από μας, που τον δεχόμαστε ευχαρίστως για να τον αξιοποιήσουμε.
Τώρα είναι ημέρα σωτηρίας. Τώρα, στη διάρκεια της παρούσης ζωής, έχει ο καθένας μας την ευκαιρία να εργασθεί για τη σωτηρία του, για την απόλαυση της χαράς του Παραδείσου στην αιωνιότητα. Διότι τώρα μπορούμε να ακούσουμε και να δεχτούμε το λυτρωτικό μήνυμα του Ευαγγελίου. Τώρα μπορούμε να απολαύσουμε μέσα στην Εκκλησία με τα ιερά Μυστήρια πλούσια τη Χάρη του Θεού, που μας ενισχύει στους αγώνες μας. Τώρα μπορούμε να εργασθούμε το καλό και να μετανοήσουμε για το κακό, τις παραλήψεις των καθηκόντων μας, την αμαρτωλή ζωή μας. Σήμερα δίνονται οι ευκαιρίες. Το αύριο δεν το γνωρίζουμε αν θα είναι στα χέρια μας. Ούτε την επόμενα ώρα δεν είμαστε βέβαιοι πως θα βρισκόμαστε στη ζωή.
Και αν ακόμη αναβάλουμε το αύριο, και αυτό μας δοθεί, πώς γνωρίζουμε ότι θα έχουμε αύριο τη διάθεση να κάνουμε αυτό που παραλείψαμε σήμερα, και ότι η σημερινή μας ολιγωρία δε θα έχει ρίξει ακόμη περισσότερο το ζήλο και την αγωνιστικότητά μας αύριο; Αλλά και αν αυτό δεν συμβεί, κάθε απώλεια μιας ευκαιρίας στο σήμερα, δεν ανταλλάσσεται αύριο. Διότι η κάθε μέρα περνά χωρίς να επιστρέφει, και η περιφρόνηση των ευκαιριών που μας δίνει ο Θεός δεν μένει ατιμώρητη.
«Ιδού νυν καιρός ευπρόσδεκτος, ιδού νυν ημέρα σωτηρίας». Τώρα είναι ο κατάλληλος χρόνος να εργασθούμε για τη σωτηρία μας. Η είσοδος στο νέο έτος πρέπει να ανανεώσει το ζήλο μας για περισσότερο αγώνα, καθώς μας θυμίζει ότι η ζωή προχωρεί προς το τέλος, και αν δεν πετύχουμε τη σωτηρία μας τώρα, όταν αναχωρήσουμε από τον κόσμο, την χάνουμε για πάντα.
Αλλά την αποστολική περικοπή την ακούμε διαφορετικά αυτές τις μέρες, που με οδύνη ζούμε μια μεγάλη εθνική ταπείνωση, που βλέπουμε να καταρρέουν τα πάντα, να χρεωκοπούν όλα τα συστήματα, να απομυθοποιείται η πολιτική, να αποδεικνύονται ψεύτικοι οι θεοί του κόσμου, και πρώτος ο μαμωνάς, το χρήμα!
Τώρα είμαστε ταπεινωμένοι, φτωχότεροι, απελπισμένοι για την αδυναμία τους. Τώρα βλέπουμε πόσο εύθραυστα είναι τα στηρίγματα του κόσμου, πόσο αναξιόπιστοι οι άρχοντές του, πόσο ρευστό το χρήμα του. Και καταλαβαίνουμε το λάθος που κάναμε να εμπιστευτούμε σε ανθρώπους τη ζωή μας, να στηρίξουμε στα υλικά αγαθά την ευτυχία μας, να αισθανόμαστε δυνατού στην αφθονία και ασφαλείς στην καλοπέρασή μας. Ξεχάσαμε την αληθινή ευτυχία και χάσαμε την ψυχή μας, γιατί μέσα στην ευδαιμονιστική παραζάλη και στον υλιστικό παραλογισμό μας χάσαμε το Θεό μας.
Νέος χρόνος! Τόσο διαφορετικός από τους προηγούμενους, Με στέρηση και πόνο. Με πολλές δυσκολίες και αντιξοότητες. Για εκείνους όμως που θέλουν να σκέπτονται με νηφαλιότητα και να κρίνουν ορθά, είναι ένας χρόνος που θέτει ενώπιόν μας ένα πρωταρχικό καθήκον: να σκεφτούμε ξανά το σκοπό της ζωής μας και να τον υπηρετήσουμε με συνέπεια, επιστρέφοντας σ’Αυτόν που είναι η μόνη ελπίδα μας και η παρηγοριά μας, ο αληθινός και ασύλητος πλούτος μας, το αιώνιο και αδιάσειστο θεμέλιο της ζωής μας, ο ένας και μόνος αληθινός Θεός. «Ιδού νυν καιρός ευπρόσδεκτος, ιδού νυν ημέρα σωτηρίας».
Πηγή: Περιοδικό “ΣΩΤΗΡ” (τ. 2036) Ιανουάριος 2012